Pewnie znacie ten rysunek pokazujący jak zmieniła się w ostatnich latach rola rodzica w szkole. I chociaż wiele osób zdecydowanie twierdzi, że powrót do niepodważalnego autorytetu nauczyciela jest odpowiedzią na wszystkie obecne problemy związane z edukacją i wychowaniem młodzieży, mi wydaje się, że żadna z przedstawionych w komiksie sytuacji nie jest dobra. Rolą rodziców w szkole nie jest bowiem ani strach przed nauczycielami i uległość, ani straszenie nauczycieli. Jaka jest więc rola rodzica w szkole? Wydaje mi się, że dobrze obrazuje ją cytat, który znalazłam w książce „Ty, Twoje Dziecko i Szkoła. Znajdź drogę do najlepszej edukacji” (Ken Robinsona i Lou Aronica): „Szkoła Twojego dziecka to wioska, a Ty, mój przyjacielu, jesteś mieszkańcem tej wioski, więc zabieraj się do roboty.” Dlaczego rodzice powinni brać udział w życiu szkoły? Według autorów książki powodów ku temu jest wiele. Przywołują oni wyniki badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Chicago, z których wynika, że „współpraca z rodzicami oraz życzliwe wysłuchanie ich pomysłów i obaw stanowi potężne źródło zmian w szkole. Kiedy szkoły tworzą silne partnerstwa z rodzicami i słuchają życzliwie ich pomysłów i obaw, tworzą lepsze środowisko do nauki dla wszystkich zainteresowanych.” Poza tym „rodzice i organizacje działające w lokalnej społeczności są ważnymi czynnikami wpływającymi na poprawę standardu infrastruktury szkoły, kadry oraz mogą mieć pozytywny wpływ na kształt i treść całego programu nauczania oraz zajęć pozalekcyjnych.” Innym powodem dla którego warto jest się włączyć w pracę szkoły jest to, że „w wielu szkołach brakuje kadry, a nauczyciele i dyrekcja są zbyt zależni od wytycznych stanowych i federalnych i mogą postrzegać Twoje wsparcie jako prawdziwe błogosławieństwo.” Poza tym współpraca rodziców ze szkołą pomaga w budowaniu przyjaznych relacji i środowiska, w którym Twoje dziecko będzie czuło się bezpiecznie. A poczucie bezpieczeństwa jest jedną z tych rzeczy, których mózg potrzebuje do nauki. Dbając o dobre relacje ze szkołą, dbasz więc też o dobrą naukę dla Twojego dziecka. Skoro już ustaliliśmy, że warto się włączyć w życie szkoły, naturalnie pojawia się pytanie – jak to zrobić? Niestety wielu rodzicom wciąż wydaje się, że jedyny sposób to bycie w „trójce klasowej”. A do tego – z wielu powodów – odnoszą się niechętnie: „zgłosiłem się jako skarbnik i prawie każde święto na mojej głowie, od września już tego samego błędu nie popełnię” „Nie próbuje się włączać w życie. Każdy kto jest skarbnikiem itd zawsze po roku rezygnuje . Zbyt duża odpowiedzialność a i tak ciągle ktoś nie zadowolony.” „ Ja jestem w trójce klasowej już 4 rok. Za rok na pierwsze zebranie nie idę, bo już mam dosyć” „U starszej córki czwarty rok jestem w trójce klasowej, u młodszej trzeci. Za każdym razem powtarzam, że nigdy więcej, ale jakoś nie wychodzi. Przez ostatnie 3 dni biegałam za prezentami na koniec roku, dziś zapakowałam w ozdobny papier 21 opakowań ptasiego mleczka, jutro z samego rana odbieram kwiaty z kwiaciarni, a większość rodziców i tak będzie miała pretensje, że zły wybór. Ogólnie kiepska fucha, nie polecam.” To tylko część z wypowiedzi mam, które zapytałam na jednej z facebookowych grup, o to jak włączają się w życie szkoły. I wcale się nie dziwię. Doskonale rozumiem, że praca w „trójce” nie jest dla każdego. Do zarządzania, czy to klasą czy pieniędzmi trzeba mieć pewne umiejętności i predyspozycje i nie każdy musi je mieć. Co więcej – wielu rodziców jasno powiedziało, że nie udzielają się w szkole, bo po prostu nie mają czasu. Wiadomo – trzeba iść do pracy, albo zająć się młodszym dzieckiem w domu, a takie bycie skarbnikiem czy przewodniczącym to zobowiązanie na cały rok i część rodziców boi się je podjąć, bo nie jest pewna, czy uda im się wygospodarować odpowiednią ilość czasu. Bo nawet jeśli zebrań i obowiązków nie jest wcale tak dużo, to jednak wszyscy wiemy, że termin zebrania najczęściej wypada akurat wtedy, kiedy mamy najwięcej na głowie… I co z tym zrobić? Na szczęście bycie w „trójce” to nie jedyna możliwość współpracy ze szkołą. W książce znajdziemy wiele innych pomysłów: czytanie całej klasie, albo grupie dzieci, które potrzebują pomocy w nauce czytania pomoc w jednym z przedmiotów, np. w zajęciach artystycznych lub w pracowni komputerowej zgłoszenie się na ochotnika do opieki nad klasą na wycieczce, dyskotece, wyjściu do kina pomoc w grupach czy klubach zainteresowań dzielenie się swoją specjalistyczną wiedzą i rozmawianie z dziećmi o możliwościach rozwoju zawodowego; wolontariat w szkolnej bibliotece wolontariat w programach sportowych To tylko niektóre wymienione w książce pomysły (zaczerpnięte z angielskojęzycznego artykułu na stronie Pomyślałam jednak, że warto inspiracji poszukać również na naszym polskim gruncie. Dlatego poprosiłam nauczycieli i rodziców na FB o to, by podzielili się przykładami takiej owocnej współpracy na linii rodzic-szkoła. Poniżej znajdziecie listę sprawdzonych sposobów na jak włączyć się w życie szkoły: Udział w wycieczkach Organizowanie zbiórek charytatywnych, np. Szlachetna Paczka, WOŚP Czytanie dzieciom – jednorazowo lub w ramach jakiegoś cyklu zajęć Udział w lekcji, na której rodzice opowiadają dzieciom o swoim zawodzie (może to być w ramach np. lekcji wychowawczych, lub jakichś godzin dodatkowych) Organizowanie teatrzyków: tutaj możliwości jest wiele, rodzice mogą pomóc w przygotowaniu kostiumów, reżyserowaniu, mogą przyjść jako widownia, ale mogą też sami wcielić się w rolę aktorów. Organizowanie festynów, np. z okazji dnia dziecka, dnia sportu czy dnia patrona szkoły. Przy takich imprezach jest sporo do zrobienia – można pomóc przy organizacji czasu, atrakcji(zorganizować mecz, koncert, występ teatrzyku), w opiece nad dziećmi, przy dekoracjach, sprzątaniu, obsłudze grilla czy pieczeniu ciasta, pomóc przewieść potrzebne zakupy, obsługiwać nagłośnienie, zrobić plakaty… Udostępnienie fajnego miejsca na ognisko i pomoc w organizacji Warsztaty, w których rodzice dzielą się własnymi umiejętnościami. Pytani przeze mnie nauczyciele mówili np. o pokazie robienia masła, pierwszej pomocy, gotowania, szycia, sadzenia roślin, nauki gry na instrumencie, programowania, gry w brydża….. Każdy z nas umie coś, czym mógłby się podzielić. Przytoczę wypowiedź jednej z nauczycielek – może ktoś się zainspiruje: „ Mama plastyczka- zaprosiła dzieci na świetne warsztaty do ASP, mama z restauracji- robiła razem z dziećmi zdrowe lody i ogórkową lemoniadę, mama chińskiego pochodzenia przychodziła przez jakiś czas regularnie i prowadziła jakieś podstawy sztuki walki (byliśmy też w chińskiej herbaciarni), mama lekarz zrobiła warsztaty na temat zdrowego żywienia i coś a’ la szpital pluszowego misia, mama księgowa prowadziła zajęcia o oszczędzaniu pieniędzy, mamy z ZUSu prowadziły jakąś grę o przedsiębiorczości. Organizowanie zbiórek na rzeczy potrzebne w szkole. Nauczyciele opisywali np. kiermasz, na który rodzice dostarczali wypieki, a potem dzieci sprzedawały to w szkole, a zarobione pieniądze przeznaczano na to, co akurat było potrzebne. Lekcje na których rodzice opowiadają o swoich sukcesach, niekoniecznie zawodowych Prowadzenie dodatkowych zajęć sportowych Organizacja wycieczki do zakładu pracy Wspólne uroczystości i zabawy z okazji świąt: Wigilia, „Jajeczko”, Andrzejki, Karnawał… Organizowanie koncertów, rajdów rowerowych i innych wydarzeń. Udostępnienie samochodu, żeby przewieść gdzieś dzieci – szczególnie jeśli ktoś ma większy samochód. Pomoc przy odnawianiu szkoły – np. wspólne malowanie sali Fotografowanie imprez szkolnych i klasowych Oczywiście to tylko przykłady. Wszystko zależy przecież od tego jakie mamy możliwości, umiejętności, środki finansowe czy czas. Ale patrząc na tę listę widać chyba, że dla szkoły można zrobić wiele. Wiele z tych pomysłów nie wymaga nawet za dużo czasu. Często są to akcje jednorazowe, nie trzeba się wtedy angażować na cały rok, można coś zrobić wtedy, kiedy akurat mamy więcej czasu. Widać też jasno, że nie tylko bycie w „trójce” może budować nasze dobre relacje ze szkołą. Widać, że rodzice mogą znacznie więcej niż tylko narzekać na to, że w szkole nic nie ma i nic się nie dzieje. Naprawdę można wiele zmienić i jak chyba wszędzie, tak i w tym wypadku. Im więcej włożymy w edukację naszych dzieci, tym więcej później wyjmiemy. Im lepsza będzie szkoła, im ciekawsze zajęcia, im nauczyciele lepiej będą znać i dogadywać się z rodzicami tym lepiej dla edukacji naszych dzieci. Ale pamiętaj! Udział w życiu szkoły to nie ciągłe narzekanie i pretensje do wszystkich wokół. Będąc w szkole Twoje dziecko jest częścią społeczności i o ile potrzeby wszystkich: dzieci, rodziców i nauczycieli, powinny być brane pod uwagę, to jednak nie zawsze da się zrobić wszystko tak jak Ty byś sobie to wyobrażała. Praca nauczyciela i praca dyrektora wiążą się z pewnymi wymaganiami. I chociaż wiele rzeczy warto przedyskutować, zmienić i dostosować do zmieniających się potrzeb, to żądanie, że „ma być tak jak Ty chcesz i już!” raczej nie wpłynie pozytywnie na jakość życia szkoły. Na koniec jeszcze raz polecam książkę „Ty, Twoje Dziecko i Szkoła”. Znajdziecie tam wiele informacji na temat tego, jakie są w ogóle możliwości w edukacji, co możemy zrobić, żeby zmienić system, jak pomóc dzieciom się uczyć, co robić, kiedy pojawiają się problemy itd. itd. Polecam. Pamiętaj, że ja w ten artykuł włożyłam czas i pracę. Jeśli więc Ci się podoba i uważasz, że może się przydać komuś z Twoich znajomych – udostępnij go dalej. Takie udostępnienia i komentarze, to dla mnie znak, że moja praca nie idzie na marne. Jeśli masz do mnie jakieś konkretne pytanie, pisz pod wpisem lub na maila @ Pomogę, na ile będę umiała. A jeśli jesteś na blogu po raz pierwszy – serdecznie zapraszam do zapoznania się z zakładką „Od czego zacząć czytanie bloga?”

„Kasia codziennie rano kurczowo trzyma się mamy. Bardzo chciała iść do szkoły, ale teraz płacze od miesiąca. Każdy poranek to dla wszystkich ogromny stres. Kasia mówi, że boli ją brzuch, kilka razy dostała gorączki. Podczas drogi do szkoły ciągle pyta, czy mama na pewno po nią przyjdzie. W szkole na każdej przerwie dopytuje się nauczyciela, czy mama będzie po szkole na nią czekała. Zachowuje się tak, jakby jej coś groziło”. „Janek zawsze był dzieckiem spokojnym i nieśmiałym. Lubi bawić się z kilkoma znajomymi, ale niechętnie nawiązuje nowe znajomości, zawsze miał kłopoty z odpowiadaniem na głos na lekcjach. Rodzice nie zauważyli jednak wcześniej niczego niepokojącego. Silna niechęć chodzenia do szkoły pojawiła się w połowie czwartej klasy”. Odmowa pójścia do szkoły, która pojawia się u naszego dziecka, jest trudnym rodzicielskim doświadczeniem. Nierzadko związana jest ze złością, strachem i poczuciem bezsilności ze strony rodzica. Zachowanie dorosłych jest niejednokrotnie bardzo skrajne – od lekceważenia sytuacji („nikt nie lubi szkoły”), do ulegania („jak posiedzi tydzień w domu, to nic się nie stanie”), przez zmuszanie połączone z karaniem („pójdziesz do szkoły, choćbym miała zawlec cię tam siłą”). To, co należy zrobić w takiej sytuacji, zależy najbardziej od tego, z jakim konkretnie zachowaniem mamy do czynienia. Dobra rodzicielska „diagnoza” jest punktem wyjścia do skutecznej pomocy dziecku. Najprościej można powiedzieć, że przyczynami odmowy chodzenia dziecka do szkoły są: wagarowanie, depresja, zaburzenia lękowe, zachowania buntownicze, a także szkolna przemoc. Depresja dziecięca (wycofywanie się z życia szkolnego połączone z rozdrażnieniem, narastającymi problemami z koncentracją u dziecka, snem czy jedzeniem) jest przyczyną blisko 15% przypadków odmowy pójścia do szkoły. Wymaga niezwłocznej i wielospecjalistycznej pomocy ze strony psychologów i psychiatrów. Bardzo często silna niechęć do szkoły wynika z tzw. fobii szkolnej. To zaburzenie, które jest, niestety, lekceważone przez rodziców i nauczycieli, a ma ono poważne konsekwencje, zarówno te krótkotrwałe jak i długotrwałe. Warto pamiętać, że fobia szkolna nie jest związana z samą szkołą. Stanowi typowy przykład fobii sytuacyjnej, gdy dziecko odczuwa lęk przed konkretnymi sytuacjami, które mogą się zdarzyć w szkole. Lęk ten manifestuje się zwykle, głównie u małych dzieci, bardzo burzliwymi symptomami psychosomatycznymi. U starszych dzieci i młodzieży lęk przybiera postać tak wysokiego napięcia i niepokoju, że dziecko odmawia wyjścia z domu. Z uwagi na niejednorodne objawy, fobia szkolna może być nieraz traktowana przez otoczenie jako upór, bunt, niezdiagnozowana choroba somatyczna lub symulacja. Przyczyny fobii szkolnej są różnorodne. Najważniejsze z nich to: lęk przed rozłąką z najbliższą osobą, tzw. lęk separacyjny – konieczność opuszczenia domu wywołuje objawy somatyczne i gwałtowny sprzeciw, który często skłania rodziców do odpuszczenia kolejnego dnia w szkole; mamy do czynienia z ogromnym poczuciem zagrożenia połączonym z obiektywnym jego brakiem. lęk społeczny, który oznacza nieradzenie sobie z sytuacją oceny społecznej, kiedy nauczyciele zwracają na dziecko uwagę, oceniają, krytykują lub w jakikolwiek sposób zagrażają jego samoocenie; dzieci takie są zakłopotane w sytuacjach społecznych, zazwyczaj charakteryzują się również posiadaniem prawidłowych relacji z wybranymi osobami (rodzice, kilku kolegów). W fobii szkolnej u dziecka występują: – lęk, panika, rozpacz przed pójściem do szkoły POWIĄZANE Z INFORMOWANIEM O TYM RODZICÓW; – objawy somatyczne: bóle brzucha, głowy, mdłości, duszności, itd.; – skargi na szkołę i kolegów, ale bez zachowań aspołecznych; Dziecko zgłasza chęć pójścia do szkoły, ale gdy nadchodzi czas, nie jest w stanie tego zrobić. Z kolei dzieci, które wagarują: – UKRYWAJĄ NIEOBECNOŚCI w szkole przed rodzicami; – nie odczuwają lęku przed pójściem do szkoły; – rzadko uskarżają się na dolegliwości fizyczne; – nie przejmują się nauką, przebywają po lekcjach poza domem; – są pod silnym wpływem rówieśników, często zachowują się aspołecznie. Na wystąpienie u dziecka fobii szkolnej ma wpływ wiele czynników. Należy do nich środowisko rodzinne, relacje dziecko-rodzic, środowisko szkolne, jak również konstrukcja psychiczna dziecka. W zależności od tego, który czynnik miał największe znaczenie w powstawaniu zaburzenia, leczenie nastawione jest na jego zmianę. Podłożem fobii szkolnej jest lękowy sposób myślenia o świecie, zazwyczaj mamy tutaj do czynienia z nadmiernie lękową postawą matki, z jej nadmiernym przywiązaniem do dziecka w opozycji do biernego bądź chłodnego ojca. Koniecznym jest wtedy psychoedukacja rodziców, terapia dziecka i matki (i ojca), zmiana postaw rodzicielskich. Nie można zapominać o środowisku szkolnym. Często specyficzna osobowość i postawa nauczyciela wobec konkretnego ucznia, jego negatywne nastawienie, połączone z brakiem akceptacji, ma dodatkowy negatywny wpływ na pojawienie się fobii. W takim przypadku współpraca na linii dom-szkoła jest niezbędna do poprawy sytuacji. Ogromne znaczenie w powstawaniu tego rodzaju kłopotów mają indywidualne cechy psychofizyczne ucznia. Najczęściej dotyka to dzieci zależne, które w kontaktach z innymi są mało atrakcyjne, podporządkowujące się. Indywidualna psychoterapia dziecka nastawiona jest wtedy na zmianę sposobu myślenia o sobie, podniesieniu samooceny, ale i nabyciu umiejętności, które pozwolą dziecku lepiej sobie radzić w sytuacjach dla niego trudnych. Wielkim błędem rodziców jest (niezależnie od przyczyny) uleganie dziecku i pozostawanie tej sytuacji samej sobie. Nie jest to rozsądne wyjście z wielu względów. Dziecko może przyzwyczaić się do skuteczności swojego oporu, co znacząco utrudnia rozwiązanie problemów. Dodatkowo uczeń, u którego podejrzewamy zaburzenia, nie poradzi sobie bez wielokierunkowej specjalistycznej pomocy. Myśląc o przyczynach niechęci do szkoły, łatwo można zapomnieć o ważnym i coraz częstszym zjawisku związanym z uzasadnionym lękiem przed przemocą w szkole. Ofiary takiej przemocy czują się bezradne, a jedynym wyjściem jest ucieczka od problemu, czyli odmowa pójścia do szkoły. Niestety, takie sytuacje są niejednokrotnie bagatelizowane przez dorosłych (zarówno rodziców jak i nauczycieli) i wzmacniają tym samym poczucie bezkarności sprawców i poczucie izolacji ofiar. Sytuacja oczywiście wymaga natychmiastowej interwencji, zależnej od konkretnej sytuacji, z jaką mamy do czynienia. Warto pamiętać, że sporadyczna niechęć do szkoły jest zjawiskiem normalnym, choć nigdy nie należy jej lekceważyć. To zawsze sygnał, że dzieje się z naszym dzieckiem coś, na co powinniśmy zwrócić uwagę. Co chce przez swoje zachowanie powiedzieć? Czy czuje się samotne? Ktoś mu dokucza w szkole? Jest niesprawiedliwie oceniane? Mamy zbyt wygórowane wymagania w stosunku do możliwości intelektualnych dziecka? A może problem tkwi w relacjach rówieśniczych, w kłopotach w ich nawiązywaniu. Czasami jest to związane z chwilowym zmęczeniem dziecka, które, przeciążone obowiązkami (a zdarza się tak wcale nierzadko), próbuje zasygnalizować nam swój stan. Zazwyczaj zmiana codziennego harmonogramu i zwrócenie większej uwagi na odpoczynek i zwykły relaks dziecka powoduje, że wszystko wraca do normy. Jak zawsze lepiej zapobiegać niż leczyć, w związku z czym na koniec kilka wskazówek, aby zminimalizować możliwość wystąpienia takiego problemu: – słuchaj tego, co dziecko chce ci powiedzieć o szkole, interesuj się kolegami, nauczycielami, a nie tylko stopniami; – reaguj na wszystkie niepokojące sygnały, jeśli nie wiesz, co robić, zapytaj psychologa dziecięcego; – bądź blisko swojego dziecka, codzienne na nowo buduj jego poczucie wartości; – rozmawiaj z nauczycielem, nie traktuj wywiadówek jako straty czasu; – nie zapominaj o wadze odpoczynku, snu i relaksu w prawidłowym rozwoju dziecka; – patrz realistycznie na swoje dziecko – wspieraj i motywuj, ale pamiętaj, że wygórowane wymagania powodują niechęć do działania i niestabilną samoocenę; – zachęcaj do sukcesu, ale ucz dziecko radzić sobie z porażkami; – nie bój się prosić o pomoc, często szybka reakcja zapobiega nawarstwiającym się problemom.

zapytał(a) o 20:47 Co zrobić żeby nie iść do szkoły? jak oszukać babcię żeby mi pozwoliła zostać w domu tylko nie okres!Takie coś co podziała dam n@j za skuteczną odpowiedz a wagary nic z tego !proszę i nie piszcie ziemniak bo on mi nie pomoże zjadłam 3 i nawet mnie nic nie bolało jest późno coś skutecznego plisss... może być gorączka tylko taka co w pare minut żeby była nie wiem czy mam proszek do pieczenia podajcie np co zjeść lub wypić ? Tylko bez ziemniaka i proszku jakieś inne np przyprawy odwdzięczę się dam n@j łapkę w górę i 5 dyplomów za SKuTECZNOŚĆ! To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź To nie jesat mój tekst, ale sprzyda ci się:Udawanie rozpocznij już w nocy lub wcześnie rano koło godziny 5:00. Jeśli planujesz zostać w domu następnego dnia, już w nocy poinformuj mamę lub tatę, że nie czujesz się najlepiej. Ale bądź ostrożny, niektóre choroby, jak np. ból brzucha, zwykle przechodzą w ciągu nocy. Zatem nie w każdym przypadku należy udawać już w nocy. Czasemkłamstwo może się nie udać i w ostateczności będziesz musiał iść do szkoły.* Infekcja. Jeśli kiedykolwiek wcześniej przebyłeś infekcję bakteryjną lub wirusową, możesz powtórzyć objawy choroby. Będzie to bardziej realne. Jeśli spotkałeś kogoś, kto nie czuł się najlepiej i miał dreszcze, możesz udawać te same objawy. Rodzice pomyślą, że się zaraziłeś.* Problemy żołądkowe. Podczas kolacji nie jedz dużo. Jeśli rodzice zapytają, czy coś jest nie tak, odpowiedz, że boli cię brzuch. Upewnij się, że masz ukryte przekąski w pokoju, będziesz mógł wówczas pominąć posiłek, gdyż "nie czujesz się dobrze". Rodzice od razu pomyślą, że jesteś chory. Zabierz się za odrabianie zadania domowego. Co jakiś czas pochyl i trzymaj głowę w dół, rodzice zauważą, że nie czujesz się za dobrze i ból nie pozwala ci normalnie funkcjonować.* Ból gardła. To zadziała tylko wtedy, gdy twoi rodzice nie są przesadnie przewrażliwieni. Jeśli masz nadopiekuńczych rodziców, mogą od razu wysłać cię do lekarza i kłamstwo się wyda. Nie próbuj w tym przypadku takich sztuczek. Dzień przed planowaną chorobą powiedz rodzicom, że czujesz drapanie w gardle. Wieczorem między godziną 19:45 a 20:00 powiedz im, że jesteś bardzo zmęczony i boli cię głowa.* Dreszcze i grypa. Oddychaj przez usta, tak jakby Twój nos był zatkany. W obecności rodziców staraj się mówić przez nos. Jeśli jesteś w innym pomieszczeniu, niż rodzice, a cię o coś zapytają, odpowiadając im lekko przytrzymaj nos. Załóż na siebie kilka warstw odzieży, będzie to wyglądało tak jakbyś miał dreszcze. Chorzy często mają dreszcze. Kichaj głośno i wysmarkaj nos przed rodzicami. Zrób to nie tylko wtedy, gdy są obok, ale także tak, by mogli cię usłyszeć w sąsiednim pomieszczeniu. Gdy rodzice nie patrzą, pocieraj swoje oczy i czoło. Dzięki temu Twoja twarz będzie ciepła i czerwona. Możesz również skierować na twarz strumień suszarki. Następnie podejdź do rodziców i powiedz, że czujesz się tak, jakbyś miał gorączkę. Idź do łóżka wcześniej. Nie mów nic. Gdy siedzisz w pokoju razem z rodzicami, po prostu wstań, idź do siebie i połóż się. Nie myj zębów – prawdopodobnie przyjdą do ciebie, by ci o tym przypomnieć. Zaczną się wówczas zastanawiać czy wszystko z tobą w porządku i czy dobrze się czujesz. Możesz im wówczas powiedzieć, że nie czujesz się zbyt dobrze. Opisz swoje „objawy”, pokaż, że jesteś zniecierpliwiony i w złym humorze, a następnie chętnie połóż się spać. Nie okazuj złości, jeśli rodzice będą chcieli wysłać cię do szkoły chorego lub się do pomiaru temperatury. Jeśli dobrze wykonasz wszystkie poprzednie czynności, twoi rodzice prawdopodobnie będą chcieli zmierzyć ci temperaturę. Przed pomiarem powiedz, że musisz iść do toalety. Upewnij się, że w łazience jest jakiś kubek i nalej do niego gorącą wodę. Przepłucz nią usta, szczególnie pod językiem. Zanim jednak odkręcisz zlew, spuść wodę z toalety. Dzięki temu rodzice nie usłyszą jak nalewasz wodę i płuczesz usta. Uwaga: sposób ten działa tylko wówczas, gdy rodzice mierzą temperaturę pod się w środkunocy. Jeśli udajesz kłopoty żołądkowe, obudź rodziców o 1 w nocy i powiedz, że właśnie zwymiotowałeś. Możesz również uronić kilka łez, to tylko przekona rodziców, że mówisz prawdę. Jeśli udajesz grypę lub ból gardła, zacznij kaszleć tak głośno, by ich obudzić. Gdy usłyszysz, że do ciebie idą, pocieraj energicznie twarz, aż będzie spij do późnych godzin nocnych. Sprawi to, że pod Twoimi oczami pojawią się nieestetyczne worki, a ty będziesz miał uzasadnione powody, by mieć dzień wolny. Upewnij się jednak czy będziesz mógł wyspać się w ciągu dnia. Jeśli jednak nie planujesz spać w ciągu dnia, oto co powinieneś zrobić: idź spać godzinę później, niż robisz to zazwyczaj. Pod twoimi oczami pojawią się małe worki lub będą nieco podpuchnięte. Postaraj się przespać co najmniej 4 godziny i obudź się godzinę wcześniej, niż zazwyczaj. Na czubek palca nałóż odrobinę różu – znajdziesz go w kosmetykach twojej mamy. Weź do ręki niebieski cień do powiek i odrobinę zmieszaj z różem. Całość delikatnie nałóż pod oczy. Dobrze go wetrzyj, ale tak by był objawy swojej wymyślonej choroby w godzinach porannych. Szczególnie niechętnie i powoli wstań z łóżka. Jeśli rodzice nadal będą upierać się przy tym, abyś szedł do szkoły, wstań, ale nie zrywaj się zbyt szybko. Ubierz się powoli, ale nie za wolno. Pomiń guzik w koszuli, uczesz się niestarannie i nie sznuruj butów. Wybierz i przygotuj sobie śniadanie, tak jakbyś nie miał apetytu. Jeśli chcesz udawać, że masz kaszel, idź do łazienki i pocieraj oczy wodą, będą wyglądały na zmęczone. Jeśli nie zacząłeś udawać już w nocy, będzie ci znacznie trudniej przekonać rodziców, że jesteś udajesz chorobę w ostatniej chwili może ci pomóc kilka prostych trików:* Obudź się przed rodzicami i spokojnie zrób sztuczne wymioty. Umieść je w toalecie i udaj, że wymiotujesz. Jeśli rodzice się nie obudzą, idź do nich i powiedz o tym, co właśnie się stało.* Powiedz, że masz biegunkę. Pamiętaj, by spędzić dłuższą chwilę w toalecie, często spłukuj wodę i używaj odświeżacza, by ukryć zapach, którego w rzeczywistości nie ma. Możesz również spróbować zrobić sztuczną biegunkę.* Jeśli jesteś dziewczyną możesz udawać, że masz bóle i skurcze związane z miesiączką. To działa tylko wtedy, gdy zaczęłaś już miesiączkować. Jeśli jesteś młodsza, nie uwierzą ci, a mama z pewnością zacznie coś podejrzewać. Twój tata prawdopodobnie nie będzie chciał o tym mówić, ale mama cię zrozumie. W tym przypadku nikt nie będzie w stanie zarzucić ci kłamstwa.* Zacznij płakać. Rodzice pomyślą, że to naprawdę poważny problem. Mogą jednak wziąć pod uwagę fakt, że udajesz.* Jeśli udajesz grypę lub przeziębienie, rozciągnij szeroko usta, tak aby wyglądały na spierzchnięte. Zacznij również delikatnie wykręcać swój nos, tak aby był czerwony. Możesz udawać zawroty głowy lub osłabnięcie. To zadziała tylko wówczas, gdy będziesz mieć pewność, że rodzice zaczną mierzyć ci ciśnienie krwi. Po przebudzeniu wykonaj następujące czynności:* Połóż się na podłodze i zacznij robić brzuszki lub inne ćwiczenia, staraj się przy tym nie oddychać najdłużej jak potrafisz.* Jeśli rodzice znajdują się w tym samym pomieszczeniu, umieść jedną dłoń na czole, a drugą przytrzymaj się czegoś. Zatrzymaj się w miejscu, tak jakbyś nie czuł się zbyt dobrze.* Jeśli rodzice będą chcieli zmierzyć ci ciśnienie krwi, podczas pomiaru wstrzymaj oddech tak długo, jak to tylko możliwe. Udowodniono, że prawidłowo wykonane tego zadania, może skutecznie obniżyć 12Jeśli jednak rodzice wyślą cię do szkoły, skorzystaj z tego sposobu:* Zjedz bardzo małe śniadanie, ale spakuj do plecaka przekąski.* W ciągu dnia udaj się do szkolnej pielęgniarki i powiedz, że masz zawroty głowy.* Podczas mierzenia ciśnienia krwi, wstrzymaj oddech.* Zadzwoń do rodziców, aby po ciebie przyjechali. * Jeśli rodzice nie nabiorą się na żaden z tych sposobów, zadzwoń do nich jak będziesz w szkole. Będziesz bardziej przekonujący, jeśli najpierw pójdziesz do szkoły, a później stwierdzisz, że nie jesteś w stanie przetrwać całego dnia. To dobry sposób na to, by uniknąć jakiegoś sprawdzianu. Musisz jednak pamiętać, że personel medyczny w szkole trudniej oszukać. Nie ma jednak takich badań, które mogłyby wykryć czy masz ból głowy czy brzucha.* Najlepszy sposób na oszukanie szkolnej pielęgniarki, to pójście do jej gabinetu półtorej lub dwie godziny po rozpoczęciu zajęć. Powiedz, że źle się czujesz i zapytaj czy nie mógłbyś u niej po prostu odpocząć przez chwilkę. Wróć do klasy. Po pewnym czasie znów idź do higienistki i powiedz, że jesteś chory i nie możesz się skupić. To z pewnością zadziała. Uzyskasz pozwolenie, aby iść do domu i być może będziesz mógł zrobić sobie wolne następnego dnia.* Dobrym sposobem na zrobienie sztucznych wymiotów jest wstępne przeżucie płatków śniadaniowych i wyplucie ich do toalety. Do tego wlej odrobinę soku pomarańczowego lub jabłkowego. Możesz również wypluć przeżute płatki owsiane. Inny sposób to dodanie barwnika spożywczego do mieszaniny chleba z wodą. Odpowiedzi Nigdy tak nie rob czyli nie jedz co inni pisza poprostu powiedz ze jest wycieczka lub zawody szkolne ktore zadnym z tych nie uczestniczysz i nie musisz isc do szkoly a jak sie skapnie to powidz ze musialas odrabiac zaleglosci bo takto bys nie zdazyla i powiec ze jak bys sie zapytala to by sie nie zgodzila jesli pomoglem to prosze o naj :) tylko nie klam tak czesto bo wtedy bedziesz miala sajgon. supagirl odpowiedział(a) o 20:57 ja to mówię że jestem bardzo zmęczona babci i idę spać mówię im jeszcze żeby mnie za 30 minut obudziła ... powiedz że masz dużo do uczenia i że muszą cie obudzić ... jak położysz się spać to udawaj tylko że spisz jak przyjdzie cie obudzić to niby tak zapadłaś w sen że nie możesz oka otworzyć ... potem rano powiedz że się nic nie uczyłaś bo miała cie obudzić ... itd. albo powiedz ze się bardzo źle czujesz i wcześniej całą noc udawaj że nie możesz spać bo miałaś zły sen morze się nad tobą zlituje ... pozdr. spuszczaj kilka razy wode w kiblu, powdz ze mas zbegunke wysmaruj se pudrem ale tak delaktnie.;D Eriva odpowiedział(a) o 17:00 hmmm. ja mowie ze mam duzo lekcji a lekcje robie okolo 23:30 ^^ I mnie nie puszczaja do szkoly ;* Tośka ;* odpowiedział(a) o 17:20 Powiedz jej rano że się źle czujesz i że chyba masz gorączkę ... lepiej nie udawać że jesteście chorzy lepiej być chorym bo jak twoja babcia zawoła lekarza to lekarz da ci leki a ty możesz przez te leki trafić do szpitala a tego napewno nie chcerz .A tak wogule to ja poszłam po gazete bez kurtki i w cienkich butach wyniki dziś nie poszłam do budy:D :D :D :D To proste, powiedz mamie, że wydaje ci się, że masz gorączkę wez termometr i pocieraj o dżinsy, żeby mieć pewność ,że uwierzy udawaj, że ci zimno. Mi zawsze to pomaga nawet dziś:D Popijaj gorącą herbatę i w między czasie mocz nogi w mocno zimnej wodzie,powinno poskutkowac ale nie radze Ci nic zjadac typu surowe ziemniaki bo cie dopadną bóle brzucha a w koncu chodzi o udawany ból a nie prawdziwy blocked odpowiedział(a) o 18:19 ja mam tak wkurzającą mame że przykłada rękę do mojego czoła i mówi że nie mam gorączki a ona ma zawsze gorące ręce... ja robie tak że przykładam twarz do grzejnika albo daje twarz blisko pieca i wtedy mam ciepłą twarz i nie ide do szkoły. :D Oszukuje się tylko rodziców a nie babcie to by bylo zalosne! Wiec tak nie rob nigdu i nie popelniaj tego błędu co ja! Dobrze Ci radze! udawać chorobę i spróbować się jakoś rozpłakać darcy20 odpowiedział(a) o 09:38 Możesz powiedzieć, że miałaś coś na jutro przynieść do szkoły ale zapomniałaś. Albo odpowiednio wcześnie rozgrzej lampkę i powiedz, że chyba masz gorączkę i musisz sobie zmierzyć temperature. Wtedy wsadź termometr pod lampke, ale nie za blisko bo możesz zepsuć. Żeby mieć ciepłą głowę przyłóź jądo gorącego grzejnika albo mocno pocieraj twarz rękami. wez chleb z wodą rozmieszaj i pokaż rodzicom Wieczorem wykąp się w zimnej wodzie,połóż się mokre, bez kołdry, zapewniam że rano obudzisz się z anginą.:0 anka fb odpowiedział(a) o 20:27 ja ten sposub wykrylam przypadkiem morze niekturzy nie bendą wierzyć ze to prawda wziełam kaktusa takiego co w domu można mieć wyrwałam kawałeczek i tam było coś takiego jak biały olejek i porobiłam sobie tym kropki na twarzy po 3-4 godzinach zrobiły mi sie kropi czerwone i nie poszłam do szkoły jeszcze znam 1 pomysł zeby wypić wode z solą po 2 szklankach wymioty Ja po prostu siedzę w domu jak autobus jedzie o 8 to ja wychodzę za 2 jak ktoś w domu a jak nie to siedzę w domu i mówię że mi odjechał jakoś 10 min po tym jak powinien jechać A daj spokój! Do szkoły trzeba iść! Ewentualnie zjedz ziemniaka. Możesz też zjeść lody z ketchupem. Udawaj, że kręci Ci się w głowie i, że ci słabo. blocked odpowiedział(a) o 09:12 Mam taki sposób (SPRAWDZONY!) : 1. Udawać zacznij w niedzielę popołudniu, złap się za brzuch i zrób taką skrzywioną minę, jakby cię coś naprawdę bolało, patrząc na mamę. Gdy mama popatrzy na ciebie przerażona, nic nie mów i idź do pokoju się położyć/spać. 2. 5 min. przed szkołą powiedz mamie, że w nocy cię bolał brzuch, i teraz też. Gdy mama powie że do lekarza trzeba jechać, powiedz, że tabletka tylko zadziała. 3. Gdy da ci tabletke, schowaj ją w policzek, i pij wodę, ostatni łyk połknij tak, jakbyś połykał Powiedz że idziesz do toalety, zamknij drzwi, i wypluj ją do kibla. Posiedź w toalecie 40 min. I spóść wodę. Mama cię nie puści do szkoły. Pozdro :-) Wieczorem zjedz trochę proszku do pieczenia, wypij trochę wody z solą, zjedz coś (gryząc duże kawałki i połykając), weź lodowatą kąpiel, w tym samym czasie pij coś gorącego, nie wycieraj nóg i siedź przy otwartym oknie. Nastaw sobie buzik ok. 24:00 i wtedy pocieraj sobie twarz poduszką, weź sobie gorącą wodę i przepłucz nią usta, a zwłaszcza pod językiem (będziesz tam mierzyła temperature). Zmierz więc temperature i idź do babci powiedzieć, że masz temperaturę (powinno ci wyjść ok. 38 °. Potem znowu obudź się jakoś o 5:00 i powtórz kąpiel i możesz znowu zjeść trochę proszku. Jeżeli nie uda ci się zwymiotować, albo oszukać na gorączce to jak twoja babcia wstanie (weź miskę, którą powinnaś przygotować i zacznij do niej pluć. Możesz dodać troche herbaty. Twoja babcia powinna pomyśleć, że ci się włos zakręcił (będziesz sprawiać wrażenie, że się męczysz). U mnie chyba podziałało :) mery2174 odpowiedział(a) o 16:34 u mnie wszystko działa jeden raz a potem musze mieć nowy pomysł. najczęściej stosuje te sposoby ale i tak nie działa kilka razy ale warto spróbować:zjedz całom paczke gum lub połknij ze 2 gumyna noc zjedz 2-3 ogórki kiszonei ostatni sposób to:zjedz ogórek kiszony z mlekiem-efekt gwarantowany:) mam nadzieje że pomogłam;p Ja robie tak wieczorem jem z 3/2 kostki lodu a potem strasznie sie kaszle i rano nie ide do szkoły Bam xD :D Ja zaczynam proces już dzień wcześniej. Mówie mamie że mam gorączkę. ( biorę ręcznik mocze jedną końcówkę w gorącej wodzie a termometr-biore gorącą herbatę ręke przykładam do ścianki szklanki potem dotykam do termometra robie to do dąd aż będzie 38 39 stopni na termometrze) Rano wstaje przed mamą i robie to samo (tak gdzieś o 5:00) Potem jak mama wsanie i sie zapyta co robimy to mówimy że mamy gorączke. Na bank się zostanie w domu (zamiast herbaty może być gorący grzejnik) "Ja zawsze wchodzę do toalety, a potem wychodzę po paru minutach i mówię, że mi niedobrze i udaję, że płaczę, bo mnie boli, albo że nie mogę wstać, bo tak mnie w brzuchu ściska." Cytowałam moją czasami mówię rodzicom mnie brzuch i chodzę do lód czy jakiś okład i mówię, że mnie boli sama wstajesz i nikt Cię nie budzi, to nie nastawiaj budzika i obudź się za późno, a nawet jak się obudzisz w normalnych godzinach to udawaj, że śpisz i wstaniesz za późno i powiesz, że po co masz iść do szkoły jak się spóźnisz, wolisz mieć nieobecność niż i trzymam kciuki, żeby się udało. Kochana właśnie jest ranek a ja nie idę do szkoły powiem ci mój sposób. Wczoraj okolo 21 jak moi rodzice jeszcze nie spali to zachowywałam się nieswojo. Potem około 1 rano obudziłam mame i jeh powiedziałam że mi niedobrze i że mnie brzuch boli. Mama mi zrobiła herbaty. Rano wymusiłam płacz i powiedziałam mamie ze znowu to samo i że nie mogłam spać. Na mojom mame zadziałało. Mam nadzieję że pomogłam ;) nie spij całą noc będziesz mniała podkrązone oczy i udawaj kaszel i bul głowy i w nocy jeszcze mniejwięcej co 15 minut kaszlnij ale nie co regularne 5 mniut tylko np raz co 5 a inny za 30 .piszcz zdrap sobie gardło . a z samego rana możesz się zbełtać ale mów mamie od samego rana że ci nie dobrze i tp. Więc tak. Najpierw musisz zacząć sie zachowywac inaczej niz zwykle.( zacznij kaszlec sprobuj pociagac nosem). Idz sie połóż troche wczesniej niz zwykle i wwz sobie szklanke wody so pokoju. Kiedy upewnisz sie ze nikt nie wejdzie do twojego pokoju zjedz cos slodkiego troche cie to pobudzi i bedzie ci trudniej zaznąc. W nocy ok1/2 godziny wez szklanke i tak reke wloz do szklanki i nawilz czoło potem jeszcze nawilz nogi ale dosyc dokoladnie i rece. Podejdz do kaloryfera i trzymaj czolo przez ok 3min. Trzymaj yez jedna rękę a potem wloz ja pod jedna pache i delikatnie pocieraj. Powtorz czynnosc z wodą i upewnij sie ze masz goerace czolo i pache jesli takvto idz do sypialni rodzicow i najlepiej podejdz do mamy powiedz ze boli cie gardlo spociles sie w nocy i masz goroczke i dodaj ze boli cie brzuch ona sprawdzi i napewno zmierzy ci temperature wtedy zacznij kaszlec. I wskocz pod koldre i pocieraj pache wyjdzie ok 38 C wiec ok. Postaraj sie spac z otwarta buzia lepiej dla gardla ( bedzie bardziej czerwone a usta spierzchniete) i staraj sie chodzic skorczony. Potem niech powoli objawy "ustępują". Ale nie pojdziesz do szkoly. Sprawdzone .i zawsze sie udaje. Pozdro. 8000 odpowiedział(a) o 21:44 IDIOCI Nie kombinowac nic po prostu sje przyznac ze nje chxe sie isc ja powiedzialem ze mam problemy i caly tydzien w domu. zrób kupę i rozdziabaj ją widelcem ... Masz biegunkę ! moim zdaniem mogłabyś pomalować się jasnym pudrem jak byś była blada i przykładać do czoła coś gorącego ale żeby nie było zmoczone bo makijaż sie zmyje i wszystko wyjdzie na jaw twoja babcia pewnie bedzie chciała ci zmierzyć gorączkę wiec gdy da ci termometr to idź do łazienki niby żygać czy coś zamknij się na klaucz zacznij kasłać żeby było wiarygotnie że wymiotujesz potem odkręć wode i weź żeby leciała gorąca weź termometr i niby masz gorączke licze na naj odpowiedź xHezzik odpowiedział(a) o 18:00 Ja robię to tak:W niedzielę od 20:00 zacznij udawać, że boli Cię brzuch, kręci Ci się w głowie, zamknij się w łazience na jakieś 10/5 minut. Przy zadaniu opuszczaj co jakiś czas głowę na książki udawając, że co raz bardziej boli Cię brzuch. Możesz udawać, że masz biegunkę, wymieszaj chleb z wodą i wlej to do kibla i pokaż mamie/tacie. Leż w łóżku, udawaj że śpisz. Jeśli chcesz być naprawdę chory to zjedz jakiegoś ogórka z mlekiem albo coś. U mnie takie coś działa. Od tygodnia siedziałem w domu i byłem na 2 dni w szkole. W szkole udawałem, że boli mnie brzuch i poszedłem do pielęgniarki i powiedziała, że zadzwoni po rodziców. I znowu siedzę w domu XD. Masza💗 odpowiedział(a) o 03:20 (Działa)Możesz po prostu nie spać do 3-4 i gwarantuje że albo nie wstaniesz albo będziesz wyglądał jak trup Oski1354 odpowiedział(a) o 14:18 A więc możesz udawać ale ja robię to tak: Nalej sobie do miski lodowatej wody włóż do niej nogi a w tym czasie pij baaaardzo ciepłą Herbatę doznasz szoku termicznego i będziesz miał/a ten sposób bo działa nie polecam wystawiać mokrej głowy za okno, bo możesz mieć porażenie opon sposób jest bezbolest ale skuteczny, Pozdrawiam :) Udaj że ci słabo, ciemno przed oczami i zaimprowizuj upadek ;d Zrób tak.. Podobno to działa, weź prysznic w gorącej wodzie ale nie w takiej, gdzie możesz się poparzyć! Bo jak wychodzę czasem to jestem cała czerwona i gorąca! I powiesz, że masz gorączkę, że gardło Cię boli i , że chciałabyś się wyleczyć żeby czegoś poważniejszego nie złapać! Powiedz , że nie czujesz się na siłach jesteś przemęczona lub coś takiego zawsze a i poszczypaj sobie policzki to zrobią Ci się czerwone!działa! ♥♥♥ kwasek cytrynowy wdychac przez nos-łzy leca jak grochy nie da sie ich zatrzymac oczy robia sie przekrwione nos czerwienieje ...poczatki choroby Powiedz Babci że się bardzo źle czujesz i weź sobie nalej przy niej gorącej herbaty. Do tej herbaty włóż termometr i ci naciągnie. Jak to nie to weź termometr i przyłóż do lampki jeżeli masz. Jak nie lampka to weź termometr i przyłóż do gorącego grzejnika. nie wiem powiedz że masz gorączkę i kręci ci się w głowie. Babcie już takie sa więc cię nie puści ;) MRBUCZ odpowiedział(a) o 21:03 Ja tam powiedziałbym, że nie chcę ci się iść i tyle, na moich rodziców to działa, a jak zapytają to powiedz co jest lub sprawdzian czy tam czasami nie mówię prawdy rodzicom, ale często tak jest, że trzeba jednak powiedzieć i może to teraz ? Moja Mama mówiła, że lepsza najgorsza prawda niż najgorsze kłamstwo, i jak coś to mogę powiedzieć o co chodzi, ale nie zmyślać, tylko na serio powiedzieć co jest, czemu nie chcę iść do szkoły. U mnie to działa (Często, ale nie przesadzać, będą zaległości) Jeśli dobrze się uczysz to spoko, możesz powiedzieć po prostu, że nie chcesz ;) blocked odpowiedział(a) o 18:11 Ja bym Ci radziła iść do skoro chcesz to zjedz ziemniaka i proszek do pieczenia popij colą . Nie wiem czy działa , ale powodzenia . do szkoły gimbusie. pozdrawiam :* mihas odpowiedział(a) o 22:26 Nie wiem czy bedziecie chcieli uzyc mojego sposobu bo jest zbyt bolesny wez idz rano do lazienki tak zeby nikt nie slyszal i nie widzial wez walnij se w nos tak aby ci krew poleciala powiedz mamie czy babci ze ci z nosa krew leci i do szkoly nie pojdziesz ja zrobilem tak 2 razy i zadzialalo mysle ze pomoglem Koxu211 odpowiedział(a) o 15:02 podetnij sobie żyły ale lekko tak tylko żeby trafić to szpitala na pare dni:) ale lepiej nie idz się uczyć :D wysraj sie w kiblu i powiedz że masz zielone g* a to dziwne. ( Naprawde to weź je z kibla i pomaluj farbą na to oznacza że coś z żąłądkiem xD Pomoc..? [LINK] Szkoła to szkoła! Do szkoły trzeba chodzić! I w żaden sposób nie oszukuj starszej babci! Jeśli opuścisz szkołę bez sensownie to potem będziesz się wstydzić na rozdaniu świadectw. Wszyscy dostaną dyplomy za staranne uczenie, a Ty w samym kącie będziesz siedzieć i ryczeć za złę świadectwo. A co najgorsza nie przejdziesz do kolejnej klasy! Tak! Dokładnie! Wszystko może się zawalić przez nie chodzenie do szkoły. Rób co chcesz. Ale lepiej mnie wysłuchaj. wypij szampon do włosów 3 dn gorączka 39 stopni i wymioty вєℓℓα ♥ odpowiedział(a) o 20:50 Po pierwsze dlaczego nie chcesz iść do szkoły ? Jest jakaś kartkówka czy sprawdzian ? Po prostu nie chce ci się iść ? Nie pójście do szkoły to żadne rozwiązanie. heh* odpowiedział(a) o 20:50 umyj włosy i z mokrymi wyjdż na dwór albo wyłóż głowe przez okno na jakieś 5 min,albo trzyj ręką czoło i policzki, polizki zrobią się czerwone i ciepłe a czoło gorące Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

^{Co byś zrobił gdybyś musiał powiedzieć rodzicom, że nie zdałeś to następnej klasy? 2009-06-13 15:38:34; Ile osób w twojej klasie nie zdaje do następnej klasy? 2011-06-20 15:22:24; Kto w tym roku zdaje do następnej klasy? 2010-04-09 15:47:19; Jak powiedzieć rodzicom że nie przejdę do następnej klasy? 2013-04-30 21:56:25}

Każdy ma czasem gorsze dni. Dzieci często, zamiast szczerze powiedzieć rodzicom o swoim złym samopoczuciu, szukają wymówek, jak nie iść do szkoły. Zdarza się nawet, że używają niebezpiecznych metod, które pomagają im wywołać dolegliwości chorobowe. Więcej aktualnych informacji na temat szkół znajdziesz na Poranny harmider, wszyscy spieszą się do wyjścia, a dziecko podchodzi do rodzica i mówi: "Nie chcę iść do szkoły", rodzic odpowiada na to: "dobrze". Brzmi nieprawdopodobnie, prawda? Każdy z nas wie, że w pośpiechu nie jest łatwo znaleźć przestrzeń na spokojną rozmowę i nie ma nic dziwnego w tym, że wielu opiekunów będzie po prostu kazało dziecku się ubrać i spakować plecak. Zresztą, gdyby dorośli za każdym razem godzili się na wagary, dziecko nabawiłoby się zaległości. Dlatego uczniowie szukają innych sposobów na ominięcie lekcji. Zobacz wideo Agata Rubik nie puściła córki do szkoły. Słusznie? Dzieci kombinują, jak nie iść do szkołyLegenda o zjedzeniu surowego ziemniaka, żeby wywołać gorączkę i ból brzucha krąży w szkołach od pokoleń. Z roku na rok uczniowie wymyślają nowe wymówki, żeby zostać w domu. O ile białe kłamstwo w najgorszym wypadku skończy się nieobecnością i zaległościami, o tyle wywoływanie objawów chorobowych może mieć poważne konsekwencje. Nastawiam budzik i budzę się w środku nocy. Przykładam głowę do kaloryfera, policzki na około 2 minuty. Idę do pokoju rodziców i mówię, że nie mogę zasnąć, bo boli mnie głowa i że chyba mam gorączkę. Mama sprawdza: dotyka czoło i jest ciepłe. Mówi żebym zmierzył temperaturę, no to wtedy przykładam rękę do gorącego kaloryfera i następnie do termometru. Po kilku razach temperatura będzie od 37,5 do 39. Potem aby efekt był lepszy, robię tak samo nad ranem. Dzięki temu nie byłem w szkole od poniedziałku do środy- radził swoim kolegom jeden z uczniów na forum się, że objawy chorobowe nie są symulacją, a efektem wcześniejszych działań dzieci. Gorączka, ból brzucha i biegunka mogą wystąpić po zjedzeniu przez dziecko surowego ziemniaka. W zielonych częściach bulwy, jego kiełkach i oczkach, z których kiełki wyrastają, znajduje się silnie trujący glikozyd o nazwie solanina. Jego spożycie może skutkować zatruciem pokarmowym. Z kolei prysznic, a potem spacer z mokrą głową, kiedy temperatura za oknem jest daleka od tropikalnych upałów, może spowodować nie tylko przeziębienie, ale też zapalenie zatok, a nawet zapalenie opon mózgowych. Rodzice, którzy podejrzewają, że ich dziecko, mogło zastosować którąś z tych metod, powinni spokojnie z nim porozmawiać i dowiedzieć się, co jest przyczyną dolegliwości. Czasem konieczna może być wizyta u lekarza.

sqoD3i. 1 409 127 494 176 231 304 321 81

co powiedzieć rodzicom żeby nie iść do szkoły