1) Jaką nazwą starożytni Grecy określali swój kraj? 2) Jak Grecy nazywali swoje miasta - państwa? 3) Jak nazywało się wzgórze, na którym Grecy budowali świątynie i zbierali się na zgromadzeniach? 4) Jak nazywał się centralny plac w greckim mieście, na którym przemawiano i podejmowano decyzje? 5) Jak nazywał się autor "Iliady" i "Odysei"? 6) Dokąd Grecy udawali się po radę przed podjęciem ważnych decyzji? 7) Jak nazywał się proces zasiedlania przez Greków wybrzeży Morza Czarnego i Śródziemnego? 8) Na jakie trzy grupy społeczne było podzielone społeczeństwo Sparty? 9) Kim byli Heloci? 10) Na czele której greckiej polis stało dwóch królów? 11) Na czym polegało spartańskie wychowanie? 12) Jak nazywał się liniowy szyk, w którym walczyła grecka piechota? 13) Jak nazywał się grecki żołnierz walczący w piechocie? 14) Kto mógł być pełnoprawnym obywatelem Aten? 15) W jakiej polis działała Rada 500? 16) Jaki urząd sprawował w Atenach Perykles? 17) Wymień dwie cechy greckich bogów. 18) Na czym polegał sąd skorupkowy? 19) Gdzie odbywały się najsłynniejsze igrzyska starożytności? 20) Na czym polegał arianizm w starożytności? 21) Gdzie odbyła się pierwsza wielka bitwa wojen grecko - perskich, w 490 r. 22) Która bitwa wojen grecko - perskich przeszła do legendy, jako symbol odwagi, poświęcenia i patriotyzmu? 23) Jak miał na imię król perski, który dowodził wielką wyprawą wojsk perskich przeciwko Grecji? 24) Która bitwa morska zdecydowała o niepowodzeniu inwazji Persów na Grecję? 25) Które polis toczyły między sobą wojnę peloponeską? 26) Czyim zwycięstwem zakończyła się wojna peloponeska? 27) Z jakiego państwa wywodził się Aleksander Wielki? 28) Czym Aleksander Wielki zasłużył sobie na swój przydomek? 29) Jak nazywamy okres w historii Grecji, który nastąpił w wyniku podbojów Aleksandra Wielkiego? 30) Jakie imiona nosili bliźniacy, którzy wg legendy, brali udział w założeniu starożytnego Rzymu? 31) Jakie trzy formy ustrojowe istniały kolejno w starożytnym Rzymie? 32) Pod wpływami jakiego ludu pozostawał starożytny Rzym w początkach swojego istnienia? 33) Jak nazywał się najwyższy urząd w Republice Rzymskiej? 34) Który urzędnik w starożytnym Rzymie miał występować w obronie najbiedniejszych (plebejuszy) i cieszył się przywilejem nietykalności? 35) Jak nazywała się podstawowa jednostka rzymskiej armii? 36) Z jakim państwem Rzym toczył wojny punickie? 37) W jakiej bitwie kartagiński wódz Hannibal zadał upokarzającą klęskę dwukrotnie liczniejszym siłom rzymskim? 38) Czym zakończyły się wojny punickie? 39) W jakiej krainie urodził się i działał Jezus z Nazaretu? 40) Kim był Spartakus? 41) Kto obalił ustrój republikański w Rzymie? 42) W jakich okolicznościach padło powiedzenie "kości zostały rzucone"? 43) Co wydarzyło się w idy marcowe 44 r. 44) Jak miała na imię ostatnia samodzielna władczyni Egiptu? 45) Kto stoczył między sobą ostateczną walkę o władzę w Rzymie po śmierci Cezara i pokonaniu spiskowców?? 46) Który region oparł się rzymskiej ekspansji: Brytania, Galia, Germania, czy Egipt? 47) Jak nazywał się model sprawowania władzy w Cesarstwie Rzymskim wprowadzony przez Oktawiana Augusta? 48) Jak nazywamy okres wewnętrznego spokoju i dobrobytu w Cesarstwie Rzymskim pomiędzy I a III wiekiem 49) Które z objawów kryzysu III wieku w Cesarstwie są właściwe: najazdy barbarzyńców, kryzys miast, zubożenie ludności, trwały rozpad cesarstwa? 50) Jak nazywał się model sprawowania władzy cesarskiej wprowadzony przez Dioklecjana? 51) Co wprowadzał edykt mediolański, wydany przez cesarza Konstantyna Wielkiego w 313 r.? 52) Czyj najazd wywołał wielką wędrówkę ludów? 53) Jakie plemię barbarzyńskie zadało klęskę armii rzymskiej w bitwie pod Adrianopolem w roku 378? 54) Jaką ważną i nieodwracalną decyzję podjął cesarz Teodozjusz na wypadek swojej śmierci? 55) Na czym polegała różnica kulturowa pomiędzy cesarstwem zachodniorzymskim i wschodniorzymskim? 56) Jakie barbarzyńskie plemię zdobyło Rzym w 410 r.? 57) Gdzie Konstantyn Wielki ustanowił nową stolicę cesarstwa? 58) Jak miał na imię ostatni cesarz zachodniorzymski odsunięty od władzy przez germańskiego wodza Odoakra? 59) Jakie historyczne znaczenie ma data upadku cesarstwa zachodniorzymskiego? 60) Dlaczego w III wieku nasiliły się w Rzymie prześladowania chrześcijan? Ranking Odkryj karty jest szablonem otwartym. Nie generuje wyników na tablicy. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.

Czy istnieje związek między zmianami klimatu i podbojami Cesarstwa Rzymskiego? A jak wpłynęły na rozwój starożytnej Grecji? Dlaczego władza przesunęła się z Bliskiego Wschodu na rejon Morza Śródziemnego? Wahania temperatury, ilość opadów i gwałtowne zjawiska pogodowe miały w tym większy udział, niż nam się wydaje.

Starożytny Rzym i starożytna Grecja to takie polityczne i kulturowe zjawiska starożytności, których istnienie stanowiło mocną podstawę dla dalszego rozwoju Europy. Osiągnięcia starożytności nie zostały utracone w okresie ciemnego średniowiecza. Periodyzacja Historia starożytna Grecja w 3-2 tysiącleciu pne. Starożytna Grecja i starożytny Rzym jako obiekty procesu historycznego mają określone etapy rozwoju, ewolucji politycznej i kulturowej. Na terytorium Grecji prymitywny system komunalny wcześniej przestał istnieć niż w Apeninach. Rozważ cechy rozwoju Grecji. Dla obszarów bałkańskich i kreteńskich charakterystyczne są nieco inne etapy historii. Na przykład na wyspie ewolucja następowała w następujący sposób: Od 30 do 20 wieku pne wyróżnia się okres wczesnego minojska. W tym czasie system klanów nadal istniał, ale przejście do cywilizacji było już widoczne. Cywilizacja na Krecie powstała od 20 do 17 wieku pne. Historycy nazywają ten czas "okresem starych pałaców". Okres od 17 do około 10 wieku nazywany jest późnym Karaibem (zakończonym zdobyciem Krety przez plemiona Achaistów). Również w bałkańskiej części Grecji istnieją trzy okresy. Ale szczerze mówiąc, interesuje nas późniejszy etap, ponieważ po inwazji plemion na kilka stuleci Grecja ponownie upadła w okresie systemu plemiennego. Starożytny Rzym i starożytna Grecja: ciągłość tradycji Zwyczajem jest liczyć historię wielkiej Grecji od VIII wieku pne. Historycy radzieccy i rosyjscy przyjmują następującą klasyfikację jako podstawę: - od 8 do 6 wieku pne powstała starożytna cywilizacja grecka, system polityczny i demokracja; - okres od VI do IV wieku Jest uważany za najbardziej wskazujący w rozwoju Grecji, ponieważ system polis został w pełni ukształtowany i osiągnął doskonałość; - od 4 do 1 wieku Pojawiły się momenty kryzysu w życiu politycznym: faktem jest, że demokracja, jak się okazało, nie była już tak skuteczna, gdy wzmocniono monarchię Macedonii. Starożytna Grecja i starożytny Rzym mają ze sobą wiele wspólnego. Można to prześledzić, nawet na podstawie periodyzacji historii starożytnego Rzymu: - od VIII do VI wieku, kiedy trwały greckie kolonie na południu współczesnych Włoch, w tym czasie założono miasto Rzym; - od VI do III wieku Rzym podbija Włochy; powstaje społeczeństwo klasowe; fundacje republikańskie są wzmacniane; - rozkwit państwa rzymskiego nastąpił w okresie od II wieku pne. w II wieku naszej ery, chociaż były momenty kryzysowe, Rzym na przykład przekształcił się z republiki w imperium; - 3-4 wne AD - Upadek państwa rzymskiego. Rozwój kulturowy Kultura starożytnej Grecji i Rzymu jest w zasadzie prawie taka sama. Faktem jest, że, jak już zauważyliśmy, rozwój cywilizowanego życia rozpoczął się wcześniej w Grecji. W związku z tym poziom kulturowy Greków w 6-5 wieku pne. był znacznie wyższy niż poziom kultury przeciętnego Rzymianina. Centralnym elementem kultury greckiej była osoba, prawdziwa osoba, która żyje tu i teraz. Właśnie dlatego greckie rzeźby są cenione, tzn. Kultura ciała była na wysokim poziomie. By the way, Grecja jest miejscem narodzin igrzysk olimpijskich. Starożytna Grecja i starożytny Rzym były takimi państwami, w których oprócz siły intelektualnej, siły fizycznej, również honorowane było silne ciało. Olimpiada odbyła się w ciągu 4 lat ponad 100 razy. Chociaż starożytne Rzym i starożytna Grecja były takimi stanami, które często brały udział w działaniach wojennych, w czasie tych zawodów sportowych wszelkie wojny ustały. Nie zapominaj też o teatrze. We wszystkich większych miastach były teatry. W Atenach był największy z nich, jego pojemność osiągnęła 17 tysięcy widzów. Spektakle w starożytnych teatrach oczywiście nie odbywały się w każdy weekend. Był inny system. Festiwale teatralne odbywały się kilka razy w roku. Trzy lub cztery dni od rana do wieczora widzowie oglądali wspaniałą grę aktorów. Tematyka aktów teatralnych była inna. O co chodzi? Życie składa się zarówno z pozytywnego, jak i negatywnego, dlatego starożytni autorzy tworzyli komedie i tragedie. Ludzie lubili oglądać każdy występ. Architektura Starożytny Rzym i starożytna Grecja to mekka dla architektów. Ile zachowanych w tym okresie budynków zachowało się i przyciągają turystów! Każdy turysta, który kiedykolwiek odwiedził swoje życie w Rzymie, był w Koloseum. Ponadto przywołujemy Akropol, Panteon, inne greckie i rzymskie świątynie, posąg Pallas Ateny, Kolos z Rodos. Budynki zostały zbudowane dość masywne i trudne pod względem osiągów inżynieryjnych, więc możemy śmiało powiedzieć, że te zaawansowane cywilizacje w tamtym czasie w znacznym stopniu przyczyniły się do historycznego rozwoju. Historia starożytnej Grecji i Rzymu jest bardzo bogata w różne fakty i chwile. Dlatego te cywilizacje pozostawiły ogromny ślad w rozwoju świata. Po pierwsze architektura grecka i rzymska jest dziś popularna. Właśnie wtedy położono podstawy wielu nauk. Słynny matematyk Pythagoras odkrył wzór w V wieku, nawet na początku powstania starożytnej Grecji.

Starożytna Grecja - kanon. Starożytność (Grecja, Rzym) - daty. Pytania w teście dotyczą dat związanych ze starożytną Grecją i starożytnym Rzymem.

^{Spędzanie płodów było w starożytnych Rzymie i Grecji zjawiskiem powszechnym, choć w niektórych przypadkach karanym. I choć przyczyny decyzji o aborcji były podobne do dzisiejszych, zupełnie inne były powody jej penalizacji. Nie mówiono bowiem o "ochronie życia nienarodzonego", lecz o ochronie godności i decyzyjności mężczyzny, który to życie "powołał" na świat. Różnica między płodem męskim, a żeńskim Zarówno w starożytnej Grecji, jak i w starożytnym Rzymie zadawano sobie pytanie, w którym momencie ciąży płód nabywa duszę. Jednym z najpopularniejszych stał się pogląd Arystotelesa, który określał sprawę jasno: męski płód zyskuje ją w czterdziestym dniu od zapłodnienia, damski – w osiemdziesiątym (bo narodziny dziewczynki były, jego zdaniem, "odchyleniem od normy"). Oznaczało to, że przed upływem terminu wejścia duszy w ciało rozwijającego się płodu usunięcie ciąży rozumiane było raczej jako antykoncepcja. Jak wyglądał jednak stan prawny po tym, kiedy dusza, zdaniem starożytnych, już zagnieździła się w ciele? Starożytny Rzym Choć tekstów literackich na temat niechcianej ciąży powstało w tamtym miejscu i czasie sporo, niewiele zachowało się tych, które obrazowałyby faktyczny stan prawny. "Jeżeli zostanie dowiedzione, że kobieta zadała ból swoim wnętrznościom, aby poronić, namiestnik prowincji ześle ją na wygnanie" – pisał jednak Ulpian, a jego słowa potwierdzał Marcjan, jako powód wygnania podając, że "niegodne byłoby puszczenie jej płazem, że oszukała męża w sprawie dzieci". Nawet jeśli między stosunkiem seksualnym, a wieścią o ciąży małżeństwo się rozpadło, a zdruzgotana nowymi okolicznościami kobieta usuwała ciążę, "aby nie urodzić syna swojemu znienawidzonemu mężowi", nic się w tej kwestii nie zmieniało. Mimo rozstania wciąż ponosiła karę okresowego wygnania. W powoływaniu dzieci na świat nie chodziło nikomu bowiem ani o płód, ani o kobietę, lecz wyłącznie o pana domu, który miał, zdaniem ówczesnych, jedyne prawo do decydowania o własnej rodzinie. Zadaniem kobiety było rodzić dzieci – zadaniem mężczyzny decydowanie o tym, czy narodzone dziecko spełnia jego wymagania. Jeżeli więc mężczyzny u boku ciężarnej nie było – nie weszła w związek małżeński albo była prostytutką – albo jeśli ów mężczyzna sam zalecał aborcję, kobiecie kara nie groziła. Najważniejszą kwestią było to, żeby to do niego należała decyzja. Klątwą w płód Choć kara wygnania brzmi jak przepis na traumę, której chciałoby się raczej uniknąć, rodziny w starożytności nie były bynajmniej wielodzietne. Rządzący niepokoili się niską dzietnością wyższych warstw społecznych, a cesarz Oktawian August w 18 r. i 9 r. wprowadził specjalne ustawy zakazujące cudzołóstwa oraz "popierające narodziny". Kobiety, które nie chciały ani rodzić, ani zostać wygnane, decydowały się więc często na antykoncepcję ziołowo-roślinną, która ze względu na poziom ówczesnej wiedzy zielarskiej okazywała się wysoce skuteczna. Jeśli jednak antykoncepcja zawiodła, kobiety zgłaszały się po pomoc do osób z zewnątrz. Pomocnikom też groziła kara, choć tylko w dwóch przypadkach. Jeśli zabieg był celowy, na życzenie kobiety i za ewentualną zgodą męża, karę ponosili ci, którzy aborcji dokonali niezgodnie ze sztuką. Niektórzy mogli obawiać się zatem ich wykonywania, zwłaszcza że czasem płód spędzało się nie za pomocą zabiegu mechanicznego czy wyciągu roślinnego (np. z korzenia kwitnącej na biało dzikiej marchwi), lecz za pomocą klątwy. Na karę narażeni byli również ci, którzy poronienie wywołali przez przypadek lub nieudolność ("bez premedytacji doprowadzili do tragicznego skutku"). Medyków, zielarzy i położne stanu niższego zsyłało się za to do kopalni, tym ze stanu wyższego konfiskowało się majątek, po czym wydalało się ich z miasta. Starożytna Grecja Tymczasem starożytne Greczynki miały raczej wygodny dostęp do pewnych form terminacji ciąży, za które – najprawdopodobniej – nie groziły im większe konsekwencje. Istnieją podejrzenia, że aborcja była przestępstwem tylko w sytuacji, jeśli dokonywała jej wdowa. Powodem tych podejrzeń są przypisywane poecie Lizjaszowi zapiski, z których wynika, iż "było to przestępstwo w Atenach przeciwko mężowi, jeśli jego żona była w ciąży, gdy umarł, ponieważ jego nienarodzone dziecko mogło domagać się majątku". Sytuacja jest więc w pewnym sensie podobna do tej rzymskiej – to dobro mężczyzny (i jego majątku) stało na piedestale, nie przyszły los samotnej matki. W innych przypadkach aborcja jednak była powszechna i przynajmniej do IV wieku naszej ery legalna. Jeśli ciężarnej nie udało się jej wywołać zalecanym przez lekarzy intensywnym skakaniem, noszeniem ciężarów, piciem kwaśnego wina czy "wstrzykiwaniem oleju", jeśli nie udało się jej nawet przy pomocy rozmaitych dopochwowych czopków albo środków poronnych (np. podpuszczki zajęczej czy wydzielina gruczołów bobra), zwracała się do położnych, które dokonywały aborcji mechanicznej. Uwiedzenie cudzego małżonka Nie oznacza to, że terminacja ciąży była w pełni przez wszystkich akceptowana. Opinie na jej temat były już wówczas podzielone – Platon uznawał ją za jeden ze środków kontroli przyrostu populacji idealnej polis, Hipokrates uznawał, że jest niedopuszczalna – ale kobiety bały się jej mimo wszystko znacznie mniej niż oskarżenia o uwiedzenie lub uprawianie przedmałżeńskiego seksu. Uwiedzenie cudzego małżonka karano znacznie nawet surowiej niż gwałt, bo oznaczało zdobycie nie tylko ciała, ale również duszy drugiej osoby. Przedmałżeński seks również kazano dotkliwie: pozbawiano "zhańbioną" kobietę prawa do noszenia ozdób, wchodzenia do świątyni, zamążpójścia i w ogóle funkcjonowania w rodzinie. Ojciec właśnie za cudzołóstwo, nie za aborcję mógł córkę z rodziny wykluczyć, a w skrajnych przypadkach sprzedać. Prawa kobiet zarówno w wielkim imperium, jak i w kolebce demokracji zależały niemal wyłącznie od woli mężczyzn. Pozornie wiele się od tego czasu zmieniło. Tymczasem wśród 119 posłów, którzy złożyli do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją legalności aborcji embriopatologicznej było zaledwie 18 kobiet. Wśród 15 sędziów TK, którzy uznali jej niekonstytucyjność, znajdowały się dwie.} q5Zmn. 130 461 453 312 379 397 222 148 388

starożytna grecja i rzym